We kunnen de dood niet meer in de ogen kijken. Zodra we de kans krijgen, lopen we ervan weg. Alles om maar niet met onze eindigheid te worden geconfronteerd’, bedenkt Kristin Verellen terwijl ze ons een kop koffie voorzet in de zithoek van haar huis in Beersel. Buiten overstemt de kletterende regen elk straatgeluid, maar dat lijkt ze niet te merken.
Daarvoor komt haar verhaal van te diep. ‘We leiden een comfortabel leven en we denken dat het vrij maakbaar is’, gaat ze verder. ‘Tot er iets gebeurt en die illusie als een kaartenhuisje in elkaar zakt.
In de Knack van 26 oktober 2016 verscheen een interview met Kristin Verellen. Daarin vertelt ze wat de Cirkels voor haar betekenen en waarom ze dit initiatief zo belangrijk vindt.
